წარმოგიდგენთ ჟურნალისტის და პროზაიკოსის, გარი ენგლერის პუბლიკაციის (Gary Engler) თარგმანს [Top 10 Reasons to Hate Capitalism]. ის ასევე ამასწინათ გამოქვეყენებული ახალი კომუნისტური მანიფესტის თანაავტორია.
კაპიტალისტური ეკონომიკური სისტემა სიხარბეს ადიდებს და თანამშრომლობის და კოლექტივიზმის დაკნინებას ცდილობს
1. კაპიტალისტური კორპორაციები ფსიქიკური აშლილობით იტანჯებიან, რაც მათ ანტისაზოგადოებრივ ქცევაში გამოიხატება, თანაგრძნობის და მონანიების არარსებობის გამო. მათ საკუთარი აქციონერები სწორედ ანალოგიური ქმედებების გამო ახალისებენ და აჯილდოვბენ. კორპორაციების გაგზავნა რომ ყოფილიყო შესაძლებელი კრიმინალურ ფსიქოლოგთან, დიაგნოზი ფსიქოპათოლოგია იქნებოდა და მათ სამუდამო იზლორებას მოხდენდნენ საზოგადებისდან.
2. კაპიტალიზმი სიხარბეს ახალისებს. ეს ის სიხარბეა, რომელის მხოლოდ კაპიტალისტებისთვისაა კარგი. ნორმალურ ადამიანებს ეს ანტისაზოგადოებრივ ქცევად მიაჩნიათ და სულიერ მკვლელობად, იმაზე რომ არაფერი ვთქვათ რომ ეს ძალიან ცუდია საზოგადოებისთვის, რომელიც დამოკიდებულია ალტრუიზმზე, თანაგრძნობაზე და სხვებზე ზრუნვაზე.
3. კაპიტალიზმი შეზღუდული პრივილეგიების და კლასობრივი წესრიგის სისტემაა, რომელიც კერძო საკუთრებაზეა დაფუძნებული. ის მდიდრების მცირეროცხოვან ჯგუფს ძალაუფლებას უგდებს ხელში, რათა მათ სამუშაო ადგილები იყიდონ და გაყიდონ, რაც იმას ნიშნავს რომ მათ შეუძლიათ გაანადგურონ მთელი საზოგაოდებები, რომლებიც ამ სამუშაოზე არიან დამოკიდებული.
4. კაპიტალისტები თავისუფლებას და ინდივიდუალიზმს ადიდებენ, მაგრამ ისინი ამ თავისუფლებას და ინვიდუალიზმს ანადგურებენ ყველასთვის, საკუთარი თავის გარდა. ყოველდღიურად გადარჩენისთვის მებრძოლი ჩვენნაირი ხალხის დიდი უმრავლესობა, ვინც ყოველდღიურად ვემორჩილებთ სხვადასხვა ბრძანებებს და ვმუშაობთ როგორც მანქანები, ვიზღუდავთ საკუთარ შემოქმედებითობას ჩვენი ბოსების მოგების ინტერესებიდან გამოდინარე.
5. კაპიტალისტები ლაქას ცხებენ თანამშრომლობას და კოლექტივიზმს, მაგრამ ისინი ქმნიან მასიურ წარმოებას, სადაც მათ მიერ დაქირავებული მუშები სწორედ ამ თვისებებს იყენებენ. მათი სისტემა მოითხოვს რომ ჩვენ პატარა ხრახნები ვიყოთ გიგანტურ, მოგებაზე ორიენტირებულ მანქანაში, მაგრამ მათ იმ ძალის ეშინიათ, რაც ჩვენ გვეძლევა და მუდამ გვინერგავენ იმ იდეას რომ ერთობლივი მუშაობა ჩვენი საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე არანაკონიერი და მანკიერია. ამიტომაც კაპიტალისტები ძალ-ღონეს არ იშურებენ პროფკავშირების და მისი მსგავსი ორგანიზაცების გასანადგურებლად, რომლებიც მოსახლეობას თანამშრომლობისკენ და კოლექტიური ქმედებებისკენ მოუწოდებენ.
6. კაპიტალიზმი საჭიროებს უზარმაზარ პროპაგანდისტულ სისტემას, ყველაზე ტოტალურს ოდესმე არსებულ სისტემებს შორის, რათა ჩვენ დაგვარწმუნოს რომ კაპიტალისტური სისტემა ერთადერთი შესაძლო სისტემაა. ეს პროპაგანდა ხალხს რეკლამის, მარკეტინგის, გართობის და ხანდახან ახალი ამბების მეშვეობითაც მომხმარებლებად აქცევს. მილიონობით ადამიანი მსოფლიოს მასშტაბით დასაქმებულია იმის გამო, რომ ჩვენი გრძნობები სიყვარულის, სურვილის, ადამიანური სოლიდარობის და სამართლიანობის სახით მანიპულაციის საშუალებებად აქციოს, რათა მცირე უმრავლესობამ უფრო მეტი მოგება მიიღოს.
7. კაპიტალიზმი – ეს არის სისტემა, სადაც დომინირებს პრინციპი «ერთი დოლარი – ერთ ხმა», «ერთი ადამიანი – ერთი ხმის» ნაცვლად. ისინი, ვინც ფლობენ აქციების უმრავლესობას (რაც დოლარების მეშვეობით შეიძინეს), მართავენ გიგანტურ კორპორაციებს, რომელთაგან ბევრი უფრო მეტ ძალაუფლებას ფლობენ ვიდრე ყველა დანარჩენი ადამიანი და სტრუქტურა, რამდენიმე მთავრობის გამოკლებით. მდიდრები საკუთარ ფულს იყენებენ არჩევნებში დომინირებისთვის, რომელმაც იდეაში ჩვენ თანაბარი უფლებები უნდა მოგვანიჭოს არჩევნის გასაკეთებლად. კაპიტალიზმის პირობებში ვისაც უფრო მეტი ფული გააჩნია, შესაბამისად მეტ უფლებასაც იძენს პროდუქტების და სერვისების მისაღებად, ასევე უფრო მეტი ზეგავლენის მოხდენა შეუძლია მთავრობაზე და ეკონომიკაზე.
8. კაპიტალიზმი ქადაგებს გაშიშვლებული, პირადი ინტერესების აღმატებულობას, მაგრამ ეს ინტერესები არ უნდა შეიცავდეს მორალს, ეკოლოგიას და ჯანსაღ აზრზს – რას მივყავართ გარემოს და საზოგადოების განადგურებამდე, კოლონიალიზმამდე, ომამდე და მასობრივი განადგურების სხვა ფორმებამდე. პირადი ინტერესები კაპიტალისტებს მოგების ძიებას აიძულებს აბსოლუტურად ყველაფერში, იმ ზარალის მიუხედავად, რაც სხვა ადამიანებს და ეკოლოგიის სისტემის შენარჩუნებას ადგება. პირადი ინტერესები კაპიტალისტებს აიძულებს გაანადგურონ ყველა კონკურენტი ეკონომიკური სისტემა და მსოფლმხედველობა, რომელიც შეიძლება ბარიერი აღმოჩნდეს მათი სიხარბის რბოლაში.
9. კაპიტალიზმი დემოკრატიის მეგობარი კი არაა, საბოლოო ჯამში მისი მტერია. კრიტიკულ სიტუაციებში კაპიტალისტები ირჩევენ კაპიტალიზმს და არა დემორკატიას. როდესაც ხალხი დემოკრატიას კაპიტალისტების ძალაუფლების დასასუტებლად იყენებს, მდიდარი და გავლენიანი ხალხი ფაშიზმის სხვადასხვა ფორმებს მიმართავენ საკუთარი პრივილეგიების შესანარჩუნებლად.
10. კაპიტალიზმი – კიბოა, რომლითაც ჩვენი პლანეტა დაავადდა. კაპიტალიზმი მოგებას ნახულობს გლობალური დათბობიდან, რაც ჩვენი ოკეანეების განადგურებით, სხვადასხვა ქიმიქატების მეშვოებით დაბინძურებაში გამოიხატება. ის აპატენტებს ყველაფერს, რაც შეუძლია, ჩვენი სიცოხლის ჩათვლით. მხოლოდ კაპიტალიზმისგან გათავისუფლების შემთხვევაში შევძლებთ ჩვენი პლანეტის გადარჩენას.