ერთ-ერთმა ყველაზე გავლენიანმა გერმანულმა გამოცემა “შპიგელმა” ბოლო წინა ნომერში აშშ-ს პრეზიდენტი, ბარაკ ობამა არ დაინდო და კრიტიკის ქარ-ცეცხლში გაატარა.
ბარაკ ობამა იყო გერმანელების ერთგვარი იმედი უკეთესი ამერიკის მოლოდინში. მაგრამ მსოფლიო უკეთესობისკენ არ შეცვლილა. აშშ-ს პირველმა აფროამერიკელმა პრეზიდენტმა გერმანელებს იმედი გაუცრუა.
ბარაკ ობამა თავის დასამშვიდობებელი ტურნეს ფარგლებში გერმანიაში იმროფებოდა. მას თავის დროზე მესიასაც კი ადარებდნენ, როდესაც 2008 წლის ივლისში ბერლინის გამარჯვების კოლონასთან მას 200 000 ადამიანი შეეგება. არასდროს იქამდე და იმის მერე ობამა ესეთი მრავალრიცხოვანი პუბლიკის წინაშე არ გამოსულა. მესია მაშინ იწვევს ხალხის ნდობას სანამ გამოჩნდება, საკმარისია ის გამოჩნდეს თავისი რეალური სახით, რომ დაკარგოს თავისი მომხიბვლელობა. ობამაც ასეთ იმედგაცრუებად იქცა.
აშშ-ს ამჟამინდელი პრეზიდენტი საზეიმო სიტყვების კორიანტელი იყო, რასაც რეალური ”საქმენი საგმირონი” არ მოყვა.
გაზეთ Bild-თან ინტერვიუში მან შეაქო გემრანიის კანცლერი, ანგელა მერკელის პოლიტიკა დევნილებთან მიმართებაში. მან აღნიშნა: “მსოფლიომ იხილა ანგელა მერკელის მამაცი პოზიცია, როდესაც უამრავმა მიგრანტმა მიაშურა ევროპას. ჩვენ არ შეგვეძლო მათთვის კარის დახურვა, როდესაც ისინი ესეთ გასაჭირში იმყოფებიან. ეს ჩვენი ფასეულობების ღალატი იქნებოდა.”
და ამას იძახის იმ ქვეყნის პრეზიდენტი, რომელმაც მხოლოდ 2500 ლტოლვილი მიიღო. ობამამ განაცხადა, რომ მიმდინარე წლის განმაბლობაში ისინი კიდევ 10 000 მიგრანტს მიიღებენ. ამას ობამა იმ ქვეყნის მოსახლოებას უცხადებს, რომელმაც გასულ წელს 1 მილიონი სირიელი მიგრანტი შეიაფარა საკუთარი პოლიტიკური რისკის ფასად.
ფასეულობა, ფასეულობა, ფასეულობა. ჰამლეტი კი იტყოდა: “ლაყბობა, ლაყბობა და ლაყბობა”. თუ მორალი იმაში მდგომარეობს, რომ კაპიტალი არის ის, რასაც სახელწმიფო განკარგავს, მაშინ აშშ – ბანკროტია. აშშ-ს გაბანკროტებაში ლომის წვლილი ჯორჯ ბუშს უმცროსს მიუძღვის, მაგრამ ობამამ ამ პროცესს ხელი ვერ შეუშალა და თავისი ქმედებებით გარკვეულწილად დააჩქარა კიდეც. სამართლიანობისთვის უნდა აღინიშნოს ობამას მცირერიცხოვანი გამარჯვებებიც: ირანთან ბირთვული შეთანხმება, ავღანეთიდან ჯარების გამოყვანა, კუბასთან ურთიერთობის ნორმალიზება. მაგრამ მას დამარცხებებიც არანაკლებ მნიშვნელოვანი ჰქონდა: გუანტანამოს ციხე არ დახურულა, საომარ მოქმედებებში დრონების აქტიური გამოყენება უდანაშაულო ადამიანების სიცოცხლეებს იწირავს, აშშ დანარჩენი მსოფლიოს ტოტალურ კონტროლს ახორციელებს. ობამამ მსოფლიო უკეთესობისკენ ვერ შეცვალა.
სიტყვა დასავლეთს თავის დროზე საკმაოდ პოზიტიური დატვრითვა გააჩნდა. ის ნიშნავდა უკეთესი სამყაროს მიზნებს და ფასეულობებს. დასავლეთი მოაზრებდა დემოკრატიას და თავისუფლებას და უპირისპირდებოდა ტირანიას და ადამიანების ჩაგვრას. მაგრამ რაც აშშ-მ დასავლეთს დამართა ძალიან კარგად გამოჩნდა 2013 წელს, როდესაც რამდენიმე ევროპულმა ქვეყანამ უარი განუცხადა ბოლივიის პრეზიდენტს, ევო მორალესს თვითმფრინავის დაჯდომაზე, რადგანაც ეჭვი ქონდათ რომ თვითმფრინავის ბორტზე XXI საუკუნის ყველაზე დიდი დისიდენტი, ედვარდ სნოუდენი იმყოფებოდა. ყველა ეს ქვეყანა აშშ-ს შესაძლო რისხვამ დააშინა, ქვეყნის რომელიც მსოფლიოს ჰეგემონი და ჟანდარმია.
ობამამ ვერ მოახერხა და ვერ გახდა ავრაამ ლინკოლნის მასშტაბის პრეზიდენტი. არადა სწორედ ავრაამ ლინკოლნმა დაიწყო მონობის წინააღმდეგ ბრძოლა საუკენახევრის წინ. ბარაკ ობამა დასავლეთის ბოლო პრეზიდენტია, ყველა მის შემდგომი მხოლოდ შეერთებული შტატების მეთაური იქნება და არაფერი მეტი. თვითონ აშშ გაუცხოვდა დანარჩენი მსოფლიოს მიმართ.
Politicano 